Her iyi günde,her sıkıntıda bir imtihandır biliyorum .24.01.2014 ten bu güne sevindim,üzüldüm,kırıldım,belki de kırdım.Bunları yoğun olarak yaşadım.Yoksa bu duyguları hayatımızda sürekli yaşıyoruz.
Öncelikle aday adayı arkadaşlarım ve teşkilat kademelerimiz aday olmamla ilgili,istifa edecekleri bilgilerini yalanladılar.Çünkü istifa tehdidi haberleri ortalığı sarmıştı.Bunu yalanlamaları memnuniyet verici.
Şimdi de bazı açıklamalarda halk tepkisini anlatanları basında görüyorum.Haftalarca toplantılar yaptık,çarşıda gezdik.Ben böyle bir tepki görmedim. Bireysel tepkiler elbet teki olabilir.Bu herkes için geçerli.Çamur, iftira siyaseti yapanlar da olabilir.Bunu yapanlar her zaman oldu zaten.Ama onları her zaman Allah’a havale ettik.
Bu süreçte de hiç bireysel karalamalara girmedim. 2001’den bu yana da bunu yapmadım.Yine yapmayacağım.Yapanlar da zaten küçük insanlardır.O insanları muhatap dahi almıyorum.
Gönüllerde yer alabilmek,koltuklardan daha değerlidir.Adam olmaya devam edeceğim.Sevenleri,destekleyenleri,mahcup etmeyecek bir tavır içerisin de olmadım,inşallah yine olmam.
Rabbim bir şeyi dilerse olur.Değilse olmaz.Hayır bildiklerinizde şer,şer bildiklerinizde hayır olabilir.Ve buna teslim olmuşuzdur.
Bu bir kaç gündür kutlama veya üzüntü bildiren telefonlara ve mesajlara yetişemedim.Çoğuna geri dönemedim bile,çok duygulanıyorum,gururlanıyorum.
Sonuç ne olursa olsun şükredeceğim. Bekleyip göreceğiz işte.Bu süreç sadece benim imtihanım değil ki:Güven ve samimiyet herkes için geçerli.
Beni en çok etkileyen mesajlardan biri de sevgili kızımın mesajıydı.Sizlerle paylaşarak tamamlamak istiyorum;
“Babacım seni çok seviyorum.Ne olursa olsun yanındayız.Seni üzenler,yıpratmaya çalışanlar inşallah Allah’tan karşılığını bulur er geç.Seninle gurur duyuyorum.Dualarımız seninle.Allah yardımcın olsun.”
