Bu sözümü sanıyorum kime söylediğimizi anladınız. Esnafa! Özellikle de lokanta esnafına. Arkadaşlara sorduğumda iş yok, oturuyoruz abi gibi söylemleri sıkça duyarız. Ancak acaba verdiğin hizmetin karşılığında fazla kar elde ediyorum diye düşündün mü? Bir salatayı bile on liradan aşağı yazmıyorsun. Geçen haftalarda İzmir’deydim. Nedendir bilinmez fiyatlarda İzmir ile ile kafa kafaya gideriz. İnsaf arkadaşlar insaf. Bu halkı da biraz düşünün. Yazık bu bölge halkına. Yüzde ikiyüz kar etme arkadaş. Bu kadar pahalı olmak zorunda mısınız? Soruyoruz neden böyle, bütün esnafın ağzında şu :”Abi kiralar çok yüksek. Aynı ürünü oradaki esnaftan pahalı satmalıyım. İşçi çalıştırıyorum, elektrik, su falan.” sıralıyor. Acıyorsun adama cebindeki parayı çıkarıp veresin geliyor. İyi de kardeşim adamın kendi yeri o da pahalı. Bir yere otur ye-iç, faturaya bakarsan ne yedik ne içtik ki dersin. İnsanları her zaman düşüremezsin. Herkesin dilinde pahalılık. Oturmam arkadaş birdaha diyor halk. Yarın öbür gün kepenk kapatma durumunda kalırsın.Yemek için oturuyorsun yiyorsun içiyorsun faturayı istiyorsun şok oluyorsun. O faturayı bir iki defa kesersin sonra pahalı olarak adın çıkar, oturur kendi kendine sorarsın neden kazanamıyorum. Bu işin iş yeri kirası, işçi çalıştırma falanla alakası yok. Pahalı satıyorsun arkadaş. Adisyona fazla yazıyorsun arkadaş. Ülkenin ekonomik durumu ortada. Kar oranını makul bir duruma çekersen sen de kazanırsın ben de oradan memnun kalkarım. Sürç-i lisan ettiysem affola. Saygılarımla.
